I była w tym Polska - od zenitu
Wszechdoskonałości dziejów
Wzięta tęczą zachwytu -
- Polska - przemienionych kołodziejów!
Taż sama - zgoła
Złoto-pszczoła...
(Poznał-ci-że-bym ją - na krańcach bytu!...)

C. K. Norwid, Fortepian Chopina

Dnia 4 listopada w Auli Florianka zabrzmiała poezja dźwięku i słowa. Dwóch wielkich polskich romantyków spotkało się po raz kolejny: Fryderyk Chopin i Cyprian Kamil Norwid. O tym pierwszym Henryk Heine powiedział: Jest on nie tylko wirtuozem, lecz i poetą, uzmysławia poezję, która żyje w jego duszy, jest poetą dźwięków i nic nie może się równać z rozkoszą, jakiej doznajemy, słuchając improwizacji Chopina. Jego ojczyzną jest królestwo poezji.

Dokonaliśmy uroczystej inauguracji Roku Chopinowskiego, podczas którego brzmieć będzie nie tylko fortepian, ale i ludzki głos, piękno tej muzyki wyrażający...

A w tym... coś grał - taka była prostota
Doskonałości Peryklejskiéj,
Jakby starożytna która Cnota
W dom modrzewiowy wiejski
Wchodząc, rzekła do siebie:
"Odrodziłam się w Niebie
I stały mi się Arfą - wrota,
Wstęgą - ścieżka...
Hostię - przez blade widzę zboże...
Emanuel już mieszka
Na Taborze!"

Było to spotkanie wyjątkowe: spotkanie Mistrza i Ucznia.

W pierwszej części koncertu mieliśmy przyjemność wysłuchać utworów F. Chopina w wykonaniu profesorów naszej szkoły, w drugiej części zaś wystąpili ich uczniowie. Muzyka Chopina jest ponad pokoleniami, ponad czasem.

I byłeś jako owa postać - którą
Z marmurów łona,
Niżli je kuto,
Odejma dłuto -
Geniuszu... wiecznego Pigmaliona!